Στην αρχαιότητα το μείγμα χυμών εστραγκόν και μάραθου ήταν το ποτό των βασιλέων της Ινδίας. Οι Ρωμαίοι το τοποθετούσαν (κατάπλασμα) σε πληγές από δαγκώματα φιδιών. Τα φύλλα περιέχουν ιώδιο, βιταμίνες Α και C, ενώ είναι επίσης μια εξαιρετική πηγή καλίου.

Το έγχυμα των φύλλων του μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της ναυτίας, του λόξυγκα, της αϋπνίας και δρα ως χωνευτικό, ορεκτικό και τονωτικό.

Θεωρείται σημαντικό λόγω της ευεργετικής επίδρασης του βοτάνου στην πέψη και χρησιμοποιείται συχνά σε λαδερές τροφές. Είναι ένα από τα καλύτερα αρωματικά ξυδιού και μουστάρδας.

Χρησιμοποιήστε την μισή ποσότητα αποξηραμένου εστραγκόν για κάθε ακέρια ποσότητα φρέσκου. Το προσθέτουμε στο φαγητό μας μόνο προς το τέλος του μαγειρέματος, γιατί παρατεταμένο μαγείρεμα του προσδίδει πικρή γεύση και χάνεται το άρωμα του.